라틴어 문장 검색

atque ita laxatis spiramentis effluit tabes faeculenta.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 4:3)
Est enim natura siccus et calidus, et fluxum quidem corporis calore contrahit, humorem vero siccitate vel coercet vel exorbet.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 5:2)
Igitur longinquitate temporis de utroque aliquid exorbente vinum meracius fit, mel aridius:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 10:5)
In illud enim vacuum quod superne liquido caret aer advena incidit, qui tenuissimum quemque humorem elicit et exorbet:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 12:2)
ideo sitim quam repperit nullo solatio sublevat, immo quicquid foris humoris nactus est exorbet, et inde penuria eius, quae sitis vocatur, augetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 19:4)
immo illam esse faeculentam, dulcem vero puram atque subtilem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 19:3)
omitto faucis, ex quibus te eripi vis, ne iudicio iniquo exsorbeatur sanguis tuus, quod sapienti negant accidere posse:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 225:5)
Proca natus in illis praeda recens avium quinque diebus erat, pectoraque exsorbent avidis infantia linguis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권96)
Prope est a timente, qui fatum segnis expectat, sicut ille ultra modum deditus vino est, qui amphoram exiccat et faecem quoque exorbet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 32:4)
quo spectat tam faeculento patrimonium promovisse compendio et non solum inter ista sed, quod est turpius, propter ista latuisse?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Eutropio suo salutem 4:2)
Nunc nisi ducenti Philippi redduntur mihi, iam illorum ego animam amborum exsorbebo oppido.
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 4, scene 849)

SEARCH

MENU NAVIGATION